Παράξενη
γη
Χαμαιλέοντα
μεθυσμένε
Λιώνουν
τα αισθήματά σου για τα όντα
Αλλά
κι αυτά πεθαίνοντας σε εκδικούνται
Ποια
χλωροφύλλη είναι το αίμα σου; Ποιος
Ποταμός
συλλαβίζει την χάρη σου; Ακίνητα
όντα
κι όμως κινούνται
επί
σκοπόν
να
αφανίσουν την ορμή του θεού.
Και
ο θεός είναι πάντα αυτοί οι ίδιοι οι δύσμοιροι,
Μανταλένια
μου!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου