Στρίβω στην γωνία των θαυμάτων
ο ήλιος αγαπά το κορμί μου,
ελεήμονας πρωθιερέας.
Οφθαλμόν θωπευμένο από την μέρα της λιακάδας
έχω και είμαι
ευχαριστημένος
με όσα κατέχω κι είναι άυλα δώρα
Κύριε,
με αυτά να πορεύομαι.
Αγχιάλου η άποψη-
στέφει των κιόνων η γεωμετρία το καθαρό μοιρογνωμόνιό της
κατά την καρδιά μου.
Ρηχός τόπος- με τονισμένη ευφράδεια.
Και βαθύς, σήμερα, ουρανός-
με ευθυκρισία να αποφασίζει διαύγεια και καθαρότητα τόση!
Συντυχαίνω ανθρώπους που μου αρέσουνε και αναγαλλιάζει ο
νους μου.
Ευχαριστημένος είμαι που η ευτυχία μου είναι ένα βλέμμα, μια
κουβέντα, μια χειραψία, ένα γέλιο, ένας καημός!
Η κάθε σιωπή μου αφόρετο ποίημα.
Η Αγχίαλος παίζει ανταύγειες κι ως την θάλασσα δηλώνει το
τοπίο της
το βότσαλο το βοτσαλάκι.
Νέα Αγχίαλος 26.1.2018
2 σχόλια:
...
με επισκεύτηκε η ψυχή σου
μα δεν της είπα όσα θα ήθελα να συμπληρώσω...
Ολοζώντανη, με μια σκέψη φορτωμένη
θα σου μεταφέρει "Καλή Χρονιά"
Φιλιά σε όλους σας,
Υιώτα
"αστοριανή". ΝΥ
να περνάς καλά και να ζεις με αυτούς που σε αγαπάνε.
γυρίζω γυρίζω γυρίζω.
η Ελλάδα είναι το λημέρι μου.
την αγαπώ όπου κι αν είμαι.
να μένεις δραστήρια και ζωντανή αγαπημένη κυρία και αδερφή μου!
φιλιά στον Δημήτρη σου και τα εγγονάκια!
Δημοσίευση σχολίου