...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

18 Ιανουαρίου 2017

Το αισθηματικό τριαντάφυλλο και οι πόνοι που δεν παρέρχονται..



Εκεί πού έσκυψες να πάρεις απ' τα χέρια της αιωνιότητας
τριαντάφυλλο άλικο και ράγισε
το στέρνο της γης-
Πού πάνε οι εγωισμοί μας όταν κοιμόμαστε, πού πάνε;
Ποιός χαρακτήρας μας πολλαπλασιάζει το άρωμα και ποιός
Το ελαττώνει; Όλο ένα σύννεφο βρήκα
Μπροστά από τα ερωτήματα. Όλο ένα πνιγμένο
Δάκρυο πίσω από κείνα που ποτέ μου δεν ομολογώ.
Μεγάλωσε η μέρα· έβγαλε κρύο.
Το αισθηματικό σου τριαντάφυλλο πολλαπλασίασε τους πόνους που δεν παρέρχονται..







2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Πού πάνε οι εγωισμοί μας όταν κοιμόμαστε, πού πάνε; ΣΠ


...εκεί, βυθίζονται στα ανήσυχα όνειρα,
στα πνιχτά αγκομαχητά του στέρνου...

Σε φιλώ, Φίλε μου,

Υιώτα

"αστοριανή"

ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

μάλλον όταν κοιμόμαστε, λήγουν τα κοφτερά ένστικτά μας- και ευτυχώς.
τα φιλιά μου..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου