Ας με βρει ένα παρήγορο βόλι και ας σβήσει η καρδιά μου

Ας με βρει ένα παρήγορο βόλι και ας σβήσει η καρδιά μου
Κάτω απ' την υγεία του ήλιου, ασθμαίνοντας όπως θα μετρώ
Πλοιάρια ονείρων πίσω από την θάλασσα της μοίρας.

Καθελκύω φιλοσοφίες που ζητούν να είναι αγκαθερές, τα μυστικά ακούω
Πνεύματα της προσήλωσης, είναι καλός ο Σκοπός.

Και όταν δεν μιλώ, πάλι μιλάω, τρεφόμενος από τις αντιφάσεις μου, θνητός
Καθ' όλα, μέρμηγκας στον στίβο μιας αδιαμόρφωτης μελαγχολίας..