Ερώτων…

Σχηματισμένη από φιλιά, από ανελέητα χάδια, από έρωτα-
συγκλίνεις με τους πόθους μου και τον διασκελισμό έχεις
του πάθους.

Λέξη την λέξη, κουβέντα την κουβέντα, σε φτάνω
καταιγίδα που κρυφά με ανάρπαξε.

Και,
μέσα στους καθρέφτες,
οπτασία που όπερ και εγένετο, μικροσκοπική
και πουπουλένια, ντελικάτη
σαν άνοιξης ανάσα, γεμίζεις εικόνες τον ύπνο μου, ταριχεύοντας
στην σιωπή τόσα που είχα να γράψω ποιήματα..