Εκβολή πάντα μες του γαλάζιου τις ιαχές

Εκβολή πάντα μες του γαλάζιου τις ιαχές

Ποταμός ιώδης μέλι απ' του εγκρεμού το συλλάβισμα

Οχυρώθηκα σε σιωπές μέγιστες, ήπια

Την πρωινή δρόσο μου ευφρανθήκαν τα φρένα

Ο ήλιος καίει τα σπαρτά των σκέψεων

Πλέει η αρχαία τριήρης στου γιαλού την σελίδα

Ακούγεται τραγούδι σιγανό

Μηχανικές θλίψεις αναστατώνουν το τοπίο

Καταγράφω την χαρά σε όμορα ψήγματα

Κάτι κατάφερα να σώσω απ' το παρελθόν των λέξεων

Λεξιλόγιο ανάγκης οι στίχοι που λέω

Σαν μια ελληνική διάρκεια που την υποψιάζομαι και την υπηρετώ

Φόρος του αίματος που με ακολουθεί κι είναι η κοντινή μου ελπίδα

Τι θέλω πολυτέλειες μες τον καιρό;

Μ' ένα ψιχίο, όπως στρουθί, μπορώ να ζήσω φτάνοντας πολύ ψηλά

Στην χώρα των ονείρων και στον μαχαλά της κρυφής αγωνίας μου..