Εκεί
πού έσκυψες να πάρεις απ' τα χέρια της αιωνιότητας
τριαντάφυλλο
άλικο και ράγισε
το
στέρνο της γης-
Πού
πάνε οι εγωισμοί μας όταν κοιμόμαστε, πού πάνε;
Ποιός
χαρακτήρας μας πολλαπλασιάζει το άρωμα και ποιός
Το ελαττώνει;
Όλο ένα σύννεφο βρήκα
Μπροστά
από τα ερωτήματα. Όλο ένα πνιγμένο
Δάκρυο
πίσω από κείνα που ποτέ μου δεν ομολογώ.
Μεγάλωσε
η μέρα· έβγαλε κρύο.
Το αισθηματικό
σου τριαντάφυλλο πολλαπλασίασε τους πόνους που δεν παρέρχονται..
2 σχόλια:
Πού πάνε οι εγωισμοί μας όταν κοιμόμαστε, πού πάνε; ΣΠ
...εκεί, βυθίζονται στα ανήσυχα όνειρα,
στα πνιχτά αγκομαχητά του στέρνου...
Σε φιλώ, Φίλε μου,
Υιώτα
"αστοριανή"
ΝΥ
μάλλον όταν κοιμόμαστε, λήγουν τα κοφτερά ένστικτά μας- και ευτυχώς.
τα φιλιά μου..
Δημοσίευση σχολίου