Φοράς
αιλουροειδή, του αίματος αδέσμευτη σκύλα
Που
αλυχτά μέσα στις νύχτες μου, σαν ειμαρμένη.
Ερεθισμένη
απ' την οσμή του αίματος, επικίνδυνη, φρενιασμένη
Κινείς
τα νήματα του μοιραίου. Φτάνω
Να σε
μαθαίνω ακολουθώντας σε μες τον λαβύρινθο
Της
θήρας που με πετυχαίνει ανυπεράσπιστο και μόνο.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου