Θαλασσινό…

Το θλιμμένο παιδί στο θλιμμένο ακρογιάλι·
Σκάζει το κυματάκι αβρό και αναίτιο,
Η θάλασσα μουρμουρίζει το ντροπαλό ευχέλαιό της,
Πετούν οι γλάροι,
Ο αέρας δένεται σε υποψιασμένες ριπές,
Στραφταλίζει η απεραντοσύνη της,
Τιτιβισμοί και τραγουδιών συγχορδίες
Γεννημένη απ' τα κύματα Τρίτη
Στην προκυμαία
Στον βαθύ ήλιο
Οι προβληματισμοί του φωτός λύνουν τις εξισώσεις της ελευθερίας
Ένα καΐκι κάνει για τα ανοιχτά
Το παιδί ζωγραφίζει
Στα μάτια του διαβάζω το μεράκι που έχει
Στα μάτια του διαβάζω τους στίχους μου..