Πίσω απ' τις τζαμαρίες των μοντέρνων κτηρίων…

Εκεί που είναι οι κοίτες, είναι η ροή των νερών, είναι

η πλημμυρίδα του υδάτινου γίγαντα, αλλά έλα μου τώρα

να συσκεφτούμε πάνω από μία φωτιά

που χορεύει κάτω απ' την επίφαση του ήλιου.

Πίσω από τις τζαμαρίες των μοντέρνων κτηρίων

χορεύουν οι ιέρειες του Διονύσου, οι όστριες

της ύλης που ξεπερνάει την ύλη.

Το κορμί τους

δένεται σαν φίδι που ερωτεύεται

το άλλο φίδι,

πλεκτά

αγγίζοντας την Χάριν ω την Χάριν

αταλάντευτα όπως μια θέληση γίγαντα.

Πίσω απ' τις τζαμαρίες των μοντέρνων κτηρίων, η φιγούρα

ενός κορμιού που αψηφά την βαρύτητα, αφήνει

άφωνους τους που αγαπούν να βλέπουν την καλλίστη

να διεκδικεί

το μήλο κάθε ταλαντούχας έριδας..