Κάπου ανθίζει μια αρετή κήπων
Κάπου ευδοκίμησε σθεναρά ο Ιούνιος
Φεγγάρια μίλησαν το βράδυ και την μέρα χαθήκαν
Ένας ήλιος έλαμψε αήττητος αυτοκρατορικός
Κουβεντιάσαμε είπαμε τόσα μας σώθηκε η φωνή
Κράτησα το χέρι σου μες το δικό μου μας νανούρισε ο άνεμος
Η μέρα ήρθε πιο γλυκιά να μας χωρίσει και να μείνουμε με αναμνήσεις
Που κυλούν στον χρόνο όπως τα δάκρυα στα μάγουλα..
Κάπου ευδοκίμησε σθεναρά ο Ιούνιος
Φεγγάρια μίλησαν το βράδυ και την μέρα χαθήκαν
Ένας ήλιος έλαμψε αήττητος αυτοκρατορικός
Κουβεντιάσαμε είπαμε τόσα μας σώθηκε η φωνή
Κράτησα το χέρι σου μες το δικό μου μας νανούρισε ο άνεμος
Η μέρα ήρθε πιο γλυκιά να μας χωρίσει και να μείνουμε με αναμνήσεις
Που κυλούν στον χρόνο όπως τα δάκρυα στα μάγουλα..
3 σχόλια:
"... να μείνουμε με αναμνήσεις
Που κυλούν στον χρόνο όπως τα δάκρυα στα μάγουλα.. SP "
...και να ήμουν νέα...
και να... μην ήμουν αδελφή σου...
ΑΧ! βρε Στρατή μου, αυτή σου η τρυφερότητα
που ευλογεί τους κήπους για να ανθίζουν...
"αστοριανή" ΝΥ
Βλέπω μία την ψυχή μου..
περπατεί μες τα άδεια δωμάτια
του αιώνα-
βρίζοντας τόσο μυαλό μπαγιάτικο
μες τα κρανία των ανθρώπων.
Γύρευα την δικαιοσύνη-πόλεμος
γύρευα την αγάπη- η κακία!
Ο εαυτός μου ένας θε μου!
πως να τα βγάλει πέρα με ένα μηδέν
που τείνει στ’ άπειρο;
Δέχεται τόσους αριθμούς να ζευγαρώσει που στο τέλος
βγαίνει μπαστάρδικο αποτέλεσμα από μνήμες που απώλεσαν
την πιο δική μου ευτυχία.
Όταν οι ώρες μου θελήσανε αρίθμηση…
Αυλίδα 10/8/82
Γύρευα την δικαιοσύνη-πόλεμος
γύρευα την αγάπη- η κακία! ... ΣΠ
...κι ακόμη!
δεν σταματούμε...
μα ο ουρανός πλέον δεν αντέχει
τόσα
καταστραμένα μυαλά...
Φιλιά,
Καλή εβδομάδα...
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου