Κοίτα που τώρα ό,τι και να λέω

Κοίτα που τώρα ό,τι και να λέω
ντουγρού πηγαίνει για το αδιάβαστο.

Οι λέξεις
στυφίζουνε
ο αιώνας
σκίζεται
στα δύο-
σαν ένα σώμα πεταλούδας
που πας να το απλοποιήσεις, τρελαίνεσαι.

Πάντως, μετά απ’ όλα, θα μου μείνει
μια καθαρή ψυχή που πάνω
στα φύλλα που γράφω αποκαλύπτεται
αέρινη για να χωράει στο πουθενά
κι αιθέρια για να μην την βλέπεις πάντα.

Κι ό,τι ανάμεσά μας θα χωρέσει θα ‘ναι ένας καημός
από ελληνικό αλφάβητο που επιμένει
μέσα μας να σπιθοβολά..