25 ΙΟΥΛΗ 1982

25 ΙΟΥΛΗ 1982



Ο ντέτζερης της ιστορίας κυλώντας, βρίσκοντας
το καπάκι των χρόνων σου
αποθαρρυμένων ολότελα
που ελπίζεις όπως βουλευτής την ψήφο των συχωριανών σου ημερών.

Οι τελευταίες, βρωμιάρες,...η φυγή τους!
Σ’ έχουνε γεράσει πια-
ένας γέροντας άνεμος πνέει στο δάσος σου-
εμφανίζεται ο ξυλοκόπος κι αρχίζει δουλειά: η μνήμη!


Έζησα μ’ αυτή την βρωμερή οχιά-
μια πόλη νεφόσκεπη-
οι φίλοι δυο-τρεις και στα χρόνια της στράτευσης,
μόνο απαντήσεις αραιά και που
στο γραφικό καφενεδάκι με συνείδηση
συζήτηση κ’ εγκάρδια λόγια.

Ιπτάμενος κατά φαντασίαν.
Κατά τα άλλα βουερός και βιαστικός όπως σίφουνας
περνώντας από το παραθυράκι των ανέμων
εξατμιζόμενος
μέσα στο πιο δειλό προάστιο
της Αττικής που αγάπησα,...Ηράκλειο.

Μακάρι λέω το τομάρι μου να πουληθεί ακριβά σε δύσκολα έργα.
Όταν θα κρατήσει το μέλλον η απώλεια....




Αυλίδα