12

12.

Εξαπολύουν οι μέρες τα φορτία τους πάνω στα πτώματα των αιώνων..
Όμως τι μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος που σκέφτεται
μισό με την καρδιά, μισό
με το μυαλό και όλο
με την ανθρώπινή του μοίρα;
Και πώς ξέρει τον έρωτα;
Τον αφήνουν οι μνήμες του
να αγιάσει;
Φωναχτά οι επιθυμίες του σάρκα παίρνουν και γίνονται
επιθυμίες του ονειροπόλου..
Που πάνω απ’ όλα είναι χαμένος για χαμένος σ’ ένα
δικό του άμετρο διάστημα..
Εφησυχάζουν μέσα του οι κόσμοι που κατέχει..
Πολλοί μα την αλήθεια!
Και που συντελείται το θαύμα
του έρωτα, με το κορμί του το καταλαβαίνει..
Που είναι το ρίγος που έρχεται,
ο μυστικός του παλμός..