Καλό μας μήνα καπετάνιε Νώε!

Στατικές εικόνες και ίσως μια ξαφνική φωνή 
που ανασηκώνει κάπου εκεί την αμμουδιά και τραντάζει

τον ύπνο των κοχυλιών.

Μεσίστιες σημαίες με θαλασσινά εμβλήματα και χάθηκε ηρωικά το παλικάρι.

Επίλογος όλων ένα μπουρίνι κολασμένο.

Απόψε.

Αντιγνωμεί νομίζω με του λόγου μας και είναι χολωμένος ο Θεός.

Ο αέρας ανασκουμπώνει τα μανίκια του και χαστουκίζει τα κύματα.

Καλό μας μήνα καπετάνιε Νώε! Βρή-
κα το πανωφόρι σου στην γέφυρα και ξέρω ότι χάζευες 
την νύχτα τ’ άστρα.

Οι αγωνίες σου διασπαθίζουν μες την νύχτα

Την αλφαδιά του φεγγαριού και πότισαν 
την ηθική του τοπίου με θλίψη.

Ψαλίδι κόβει η λάμα

Της νοσταλγίας τα νερά.

Πέντε η ώρα ξημερώματα δεν ξέρω πια αν

Ζω ή αν πεθαίνω.