...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

8 Νοεμβρίου 2012

Με επιμονή με αφαιρώ από τα γεγονότα αλλά η ζωή με επαναπροσθέτει πεισματικά.


                    Με επιμονή με αφαιρώ από τα γεγονότα αλλά η ζωή με επαναπροσθέτει
                           πεισματικά.
                                 εδώ η μικρή σπίθα του απαρεμφάτου, εδώ ο λαϊκός καημός
                                     η πατρίδα στα δύσκολα.
                                εδώ η ξεφτισμένη ελπίδα, εδώ που εκμαυλίζονται οι άρχοντες
                            εδώ οι απάτριδες ρουφιάνοι που προδίδουν
                                   τον λαό.  κλαίνε οι μέρες
                                        που έχω, τα παιδιά αντιμέτωπα με ζωή φυλακή.
                                               ποιός στέρησε το μέλλον από των παιδιών την αθωότητα;
                                       κι η ποίηση πώς έγινε μια σάλπιγγα που δεν κατάφερε να ρίξει κάτω
                                 τα ορθωμένα τείχη;
                            της αρχαίας προσήλωσής μου ο ειρμός
                       νεύματα κάνει
                           παρακολουθώ την ιδεατή φρυκτωρία.
                                ας ενωθούν οι καρδιές των σύμμαχων
                                      οραματιστών να ξαναδώσουν προμηθεΐκή φωτιά
                                            στον γίγαντα λαό που τον δικάσανε
                                                να ζει μες το αγιάζι..

4 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Θα ήθελα πολύ, να βρισκόταν ένας τρόπος να μπορούσε κανείς να απαγγείλει τούτη την δυνατή, εκκωφαντική, γνήσια από καρδιάς κραυγή σε πανελλήνιο ακροατήριο. Είμαι βέβαιος ότι τίποτα δεν ήταν το ίδιο μετά.
Ποιος θα μπορούσε να ανθέξει την παρακάτω φράση-στίχο χωρίς να νιώσει ντροπή;
κλαίνε οι μέρες που έχω, τα παιδιά αντιμέτωπα με ζωή φυλακή.
Ας μας απαντήσουν όλοι αυτοί με τις στριγκές φωνές που απαγγέλνουν τα ασύστολα ψεύδη τους από βήματος.
"Μες το αγιάζι" της καταδίκης θα ζήσουν αυτοί. Όταν η καμπάνα χτυπήσει θα ξέρουν για ποιους χτυπάει.
Καλημέρα γνήσιε στην γλώσσα και την ψυχή Έλληνα, Στρατή!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

φίλε Χριστόφορε
έτσι όπως γίνεται η ζωή μας ολο και δυσκολότερη, δεν ξέρω πια και τι να πω.
πολλοί γύρω μας υποφέρουν. μια ανεργία 25% δεν είναι εύκολο πράγμα.
η κατοχή των Γερμανών μάλλον μετατέθηκε για τις μέρες μας.
αλλά εδώ χρειάζεται σύμπνοια και ενωμένος λαός.
να διώξουμε αυτήν την λέρα που λυμαίνεται και μολύνει τον τόπο.
πρέπει να καταλάβουμε πράγματα που δεν καταλάβαμε τόσα χρόνια.
και προπαντός πρέπει να κάνουμε κάτι για να παραδώσουμε μια καλύτερη πατρίδα για τα παιδιά μας.
βρε όχι δεν είμαι εθνικιστής- Έλληνας είμαι.
καλό βράδυ φίλε!

Eυαγγελία είπε...

Απόσπασμα/Ανταπάντηση για το

"εδώ η ξεφτισμένη ελπίδα" και "κλαίνε οι μέρες που έχω"

…Μην με μαρτυρήσεις!
Και προπαντός να μην τους πεις πως μ’ εγκατέλειψεν η ελπίδα!
Πες τους από μένα, πες τους από τα δάκρυά μου, ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος
είναι όμορφος!

~Ν.Βρεττάκος

Όμορφο γλυκοχάραμα φίλε μου Ποιητή!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλή σου μέρα αοράτη!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου