...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Νοεμβρίου 2012

Ειδωλολάτρης κατέληξα πιστεύοντας πιο πολύ στην πατρίδα.




Ένα φως που δεν προσκυνά κανέναν ένα φως μαγνητικό.
Τινάζει την σκόνη από τα υφάσματα της μέρας και στα μπαλκόνια
Σκαρφαλώνει σαν κλέφτης ευέλικτος.
Οι ώρες σχηματίζουν την διάρκειά τους από ανυπομονησία και μοναξιά.
Περνούν κορίτσια που κρατούν βιβλία.
Τα μαγαζιά ανοίγουν και πωλούν
Συμπάθεια και πολυτέλειας επιμύθια.
Ένα σκυλί γαυγίζει.
Στο λεωφορείο στριμώχνονται οι αλλοδαποί και τα φανάρια
Αναβοσβήνουν να μην λείψει το χάος.
Ο θεός ξαναρχίζει τις γνωστές θεωρίες του.
Ειδωλολάτρης κατέληξα πιστεύοντας πιο πολύ στην πατρίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου