Κάθε φως του νου ένα ποτάμι
όνειρα που εκβάλει στον γαλαξία του ύπνου.
Πώς να ζήσει ένας άνθρωπος
χωρίς την συναισθηματική λεοντή του;
Αργοναυτικά ταξίδεψα και με
φιλοξενήσανε οι Μικρασίες.
Λευκά περιστέρια ελευθερώνω
και μαζώνω συντρίμμια μουσικής
από τα δάπεδα της ιστορίας τα σκληρά.
από τα δάπεδα της ιστορίας τα σκληρά.
Λιγόλογος τώρα λιγόλογος-
αυτά που έχω να πω,
χωρούν σ’ ένα κουπάκι του
καφέ
αναποδογυρισμένο.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
"Λιγόλογος τώρα λιγόλογος- αυτά που έχω να πω, χωρούν σ’ ένα κουπάκι του καφέ αναποδογυρισμένο"
προωθημένα τα λόγια σου
λακωνικά με τη μαγεία
των επιγραμμάτων
φιλί Στρατή
Ευχαριστώ Ελένη μου-
χαίρομαι πάντα για το πέρασμά σου.
Φιλί!
Δημοσίευση σχολίου