Την ύλη τρώει η ύλη- αλλά
στα βαθειά των αποκαλύψεών της
εκμυστηρεύσεις
πεταλούδας ταιριάζουν
ψυχής.
Σαν να μην μπορείς να εξηγήσεις κιόλας
το ελαφρό της πετάρισμα
προς
το άπιαστο.
Θάλασσες
ανταμώνουνε τις θάλασσες-
μαγεία γεμάτες
κάτι
απ’ τον βυθό τους υποψιαζόμαστε
γραμμένο
σε βότσαλο εξαγνισμένο
σε έρημο ακρογιάλι-
Τοπία ωκεανών,
ζούγκλες παρθένες, απάτητες
δυσκολεύοντας με το σκοτάδι
τους την εξιχνίαση-
το πένθος όλο στα βαθειά
κρύβεται
των μυστικών του πόντου.
Και αρδεύω με δροσιά βγαλμένη
από όστρακο ανεστραμμένο
τα όνειρα
μοσχοβολάνε
τώρα
εσύ
ξέρεις από τάξη ανθρώπινη αλλά ξέρω κι εγώ
άσπρα μαύρα γράμματα
κεφαλαία
των πόθων γεωγραφία.
Πάλι θα είσαι εδώ
που αρχίζουνε οι ανεμώνες της
θαλάσσης πάνω στα έξω βράχια
να σαλεύουνε αργά με το λιλά της
αμεριμνησίας τους
μηνύματα όλα-
Επικοινωνίες του γαλαζοπράσινου
καθώς ο ουρανός σου
αποτυχημένος μάγος
αρνείται να σε πάρει ακόμα στα βαθειά
φτιάχνεις λίμνη από πρωτόγονα
δάκρυα
και χορταίνεις ολοένα με
περισσότερες λέξεις…
3.1.2008
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Η "Δυναστεία των λέξεων" της οποίας είσαι ο ιδρυτής με διαβεβαιώνει με τον θαυμαστό της τρόπο λέγοντάς μου ότι:
"Πάλι θα είσαι εδώ που αρχίζουνε οι ανεμώνες της θαλάσσης πάνω στα έξω βράχια να σαλεύουνε αργά με το λιλά της αμεριμνησίας τους
Ας μου ο οιοσδήποτε: Υπάρχει ομορφότερη διαβεβαίωση από αυτήν;
Την καλημέρα σας κύριε Στρατή φίλε.
Υ.Γ Διέγραψα 2 φορές το σχόλιο μου γιατί ξέχασα και τις δυο φορές να βάλω την λέξη "τρόπο" μετά την λέξη "θαυμαστό"!
...Ουκ έρχεται μόνον, βλέπεις!
καλημέρα
ξανά με την θάλασσα που μου λείπει....
ωραιότατα...
Φίλε μου Χριστόφορε
μόλις γύρισα από την δουλειά και αντάμωσα το σχόλιό σου.
Χάρηκα και πιο πολύ γιατί δεν βρήκες κανένα δύσκολο σημείο στα γραμμένα μου.
Για τα γεράματα συμφωνώ.
Το παθαίνω κι εγώ πότε πότε.
Να πίνεις λίγο μπούνα- διεγείρει τα νευρικά κυτταρα.
Καληνύχτα σου!
akrat
Αν και δεν κατάλαβα τι ήθελες να μου πεις με το σχόλιο, σ' ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου