Ψηφίο αχνό, σαν φεγγαριού
μιλιά
Ανάμεσα στις πέτρες και τα
ελαιόδεντρα
Κινείται προς το μέρος της
νύχτας.
Φυτοφάγες πινελιές τσούζουν πάνω
στις καλλιέργειες
Των ανέμων.
Η γη δονείται από πάθος
Το νερό τρέμει σύγκορμο
Πέφτοντας μες την χούφτα του
ονειροπόλου.
Απόλυτα ο ουρανός βοά.
Άλογα χλιμιντρίζοντας δένουν
μακριά τον πόνο.
Γυμνή χορεύτρια πάνω στην
άμμο του γιαλού
Κυκλοποδίζει βήματα κι
εξάψεις.
Τα μάτια της σπιθίζουν ως το
άπειρο.
Ο πορφυρός χιτώνας της γελά-
Ώσπου η πόρπη του τινάζεται
μες τον ορίζοντα.
Κοίτα να δεις που τρέφονταν
με άστρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου