Κάθε βράδυ ποτίζουν την μοναξιά μου με άστρα
Κάτι γέροι πλάτανοι που ακουμπούν στον ουρανό.
Ό,τι προλάβω να σώσω από το καθημερινό μου μαρτύριο.
Μετά να ζήσω όπως ζουν τα πουλιά
Που τραγουδούν ωραία κι όταν φύγουν
Φεύγουνε άκλαυτα.
Ακολούθησε με ως το κατορθωτό.
Για ένα φιλί σου αμετανόητα κολάστηκα.
Τώρα χαϊδεύω τον βασιλικό κι αναστατώνεται το σύμπαν
Και βράζει το μπετόν που το ποτίζω όπως κάποτε η γιαγιά μου
Μιλούσε στις πολλές της τριανταφυλλιές και πίστευε ακλόνητα στην χάρη του Αγίου -Νεκταρίου!
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
πολύ-πολύ σωστά μπήκε ετούτη η ετικέτα. αξίες-λέξεις με άρωμα τριαντάφυλλων, ποτισμένων με ψυχή και γνώση βαθιά.
καλημέρα Στρατή
"Μετά να ζήσω όπως ζουν τα πουλιά
Που τραγουδούν ωραία κι όταν φύγουν
Φεύγουνε άκλαυτα"
υπέροχοι και αρρενωποί θα έλεγα στίχοι με εικόνες αδρές
φιλί Στρατή
Επειδή ποτίζεται με άστρα η μοναξιά σου γίνεται τόσο γόνιμη! Και κυοφορεί ρίμες που φέγγουν σαν πυγολαμπίδες πάνω στα φυλλώματα των βασιλικών ή πάνω στις συστάδες των τριανταφυλλιών, ή - ακόμα-ακόμα - και πάνω στο άχαρο μπετόν κανοντάς το να πετάει ατίθασες σπιθίτσες...
Προχώρα ως το "ακατόρθωτο" αφήνοντας πίσω το κατορθωτό
και είναι βέβαιο ότι θα θελήσουν να σ' ακολουθήσουν..
Τη καλησπέρα μου Στρατή!
Ευχαριστώ Βίκυ!
αν δεν ποτίζεις με ψυχή τις λέξεις σου απιστούνε..
Καλό βράδυ!
Ελένη
εικόνες για στίχους και στίχοι για εικόνες-
υπέροχη ανταλλαγή!
Φιλιά!
Μελίνα
πάντα ξεχωριστό το σχόλιό σου..
και ο λόγος σου ακριβός και ζυγισμένος.
Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου