Κάνει ένα κρύο που επιβάλλεται.
Δουλεύουν άπονα τα οικονομικά συστήματα.
Θετικό είναι μόνο το πρωί
Κι αυτό γιατί δεν κάνει θλιβερή εντύπωση η χροιά του.
Ο καθρέφτης που λέει το είδωλο κομματιάζεται.
Πολλές ψηφίδες ειδώλων και ανεφάρμοστο είναι
Να σ’ αγαπώ να μ’ αγαπάς.
Έλα Ασημίνα να με βρεις που ψάχνομαι και πουθενά δεν καταλήγω
Απλά ομολογώ την θλίψη μου που και αυτήν την παίρνει ο αέρας
Και φτάνει ως το υπερπέραν των ληγμένων μας θεών.
Κατέληξα να πίνω δηλητήριο γουλιά γουλιά
Σαν Μιθριδάτης για να συνηθίσω
Με τον φόβο του πόνου μου κι όλον τον θάνατο να ζω.
Πίνω ένα τσάι που μου ζέστανε τα σωθικά.
Τρώω ψωμάκι που αχνίζει.
Είναι οι ελιές που μου αφήνουνε με τον καρπό τους
Μια ποίηση της γεύσης πα’ στον ουρανίσκο.
Μετά θα καταγράψω των ματιών μου το θησαύρισμα
Και θα δοξάσω εκείνο εκεί το φως που έρχεται για να με συνεπάρει..
Για όλους κι όλα η ταπεινή μου ″καλημέρα!″
15.1.2012
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Καλημέρα Στρατή!
Η παγωνιά καθιερώνεται κι ως κατεστημένο απαιτεί αντίδραση. Αξίζει τον κόπο κι ίσως κατακτήσουμε κι αγκαλιάσουμε την αξία του γιασεμιού,όχι της δραχμής.
(της μια δραχμής τα γιασεμιά,το θυμάσαι;)
Να είσαι καλά!
Μίνα καλησπέρα!
ναι αμέ..
πολύ ωραία ταινία τι μου θύμησες!
θέλουν επαναδιαπραγματευση οι αξίες μας..
κι η εποχή θέλει ρύθμιση να δουλέψει ανθρώπινα..
Buenos tardes Stratis!
A por esa conquista ...
Un abrazo
Jessenia
Un beso
Un abrazo
de mí.
reunir pertnas
Καλημέρα Στρατή,
Ενιωσα πολύ ζεστασιά με την ανάρτηση αυτή, έτσι λοιπόν επίτρεψε μου να σου χαρίσω αυτό:
"Τόση καλοσύνη γύρω μου κι εντός,
από του παντός τη μεγαλοσύνη.
Μόνο, στο πλευρό μου, σύντροφο πιστό,
απ' τον κόσμο αυτόν, πήρα τ' όνειρό μου."
Καλό σου βράδυ, πάντα με χαμόγελο από καρδιάς.
αοράτη
καλό βράδυ!
πάντα με ποίηση φλεγόμενη..
Δημοσίευση σχολίου