λείπεις απ' το σύμπαν των λέξεων

Ποιός φρουρεί τα όρη και τα περιστέρια που έχω εγώ

πετούν μέσα στον λαγαρό αέρα;                                               

Η νύχτα φέρνει την μελαχρινάδα της

πάνω στις πικροδάφνες

Το τελευταίο πουλί που κελαηδάει

κάνει κομμάτια την καρδιά μου

Εσύ λείπεις απ' το σύμπαν των λέξεων

αλλά κι όμως είσαι πάντα εδώ

που τρέμει ένα φως ελπίδας πάνω

από τα νυσταγμένα σύρματα

που φράζουν τους ορίζοντες της μαργαρίτας.

Και ματώνουν οι ώρες, ένα βιολί γίνονται

που μονωδεί ριπίζοντας με νότες

την μελαγχολία που έχω απόψε..