Το κακό ξεκινά από την άγρια άποψη των αχόρταγων.
Αλλά εγώ ξέρω να κοιτώ τον πόνο της ζωής και να νιώθω
το κουράγιο που έχεις
με έμπνευση από λιωμένο κρύσταλλο να γενναιώνεσαι..
Αυθεντική όσο ένας κραυγάζων ήλιος.
Πολυποίκιλη όσο μια ζωντανή φωτιά
Που χαρίζει λούσου αισθήματα.
Θα συναντήσω το ερωτικό πάθος σου δίνοντας
Όρκους στο φεγγάρι.
Σε κληροδοτεί ο πνευματικός σου αέρας
Στο μέλλον των εφηβικών σκιρτημάτων.
Οργασμός τα φιλιά σου-
Και οι ρίμες που πλέκεις
κρυφός οργασμός..
Τσεχία 16.11.2011
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
...ας μη χορτάσουμε ποτέ να αγαπάμε
Τι όμορφες αυτές οι σκέψεις...
Τόσο γλυκές όσο η αγάπη...
vagnes
ας ζωγραφίζουμε την ψυχή πάνω στην άγραφη σελίδα της ζωής..
Lydia Plain
Καλή Χρονιά Λυδία!
Όταν η ποίηση πράττει, ο τρόπος της είναι φωτεινό αχνάρι μέσα μας!
Είναι τόσο ωραίο όταν η τέχνη προσπαθεί να εκθέσει στα μάτια των άλλων ο,τι πιο εσωτερικό έχει ο καλλιτέχνης... και το καλύτερο είναι όταν οι αποδέκτες της, αναγνωρίζουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα σ'αυτήν την έκθεση... ^^
Lydia Plain
ωραία που μετέδωσες την σχέση καλλιτέχνη- αναγνώστη!
Είναι αυτό που κάνει το έργο να έχει νόημα ύπαρξης και να δίνει ζωή στο εσωτερικό της φως!
Δημοσίευση σχολίου