Ανοίγω μιαν άλλη σελίδα, κυνηγώ έναν άλλον τρόπο
Θέλω να βρω την στάθμη που αφήνει
ζυγισμένα τα πράγματα
Ξέρω την φανερή μου αφετηρία
Αμολώ καλούμπα- πετά ψηλά πολύ ετούτος ο χαρταετός
Αλλά έχω την κούραση του πικρού μεροκάματου
Ζω τις αγωνίες του σήμερα
Ποιός απορρόφησε τόσο σκοτάδι στο χτες και πια δεν μπορούμε
Να ελπίσουμε σ' ένα φως που ελεεί και ξεπλένει;
Είμαι ο μάστορας που συνεφέρνει τον χαρακτήρα του ξύλου
Ροκανίζω της σιωπής την σιωπή
Τα σκαρπέλα μου αποφλοιώνουν το αδύνατον
Μορφή παίρνει το κρυφό, μορφή παίρνει το άρρητο
Είμαι ο αστυνόμος, είμαι άναρχος νόμος
Είμαι τελεσίδικα αθώος, είμαι καθ' όλα μου ένοχος
Προϊδεασμένος να μην αφήσω κανέναν από την λάμψη να κλέψει
Είμαι επίμονα προσανατολισμένος στο φως..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Αισθάνομαι πως κρύβει μέσα του μια παλιά σου βαθιά αναζήτηση ύπαρξης και περιπλανώμενος μέσα της, δίχως να γνωρίζεις τον προορισμό..έφτασες στο φως που πάντα ποθούσες και ονειρευόσουν....σ΄ ένα
φως λύτρωσης....
πολύ όμορφο....!!!!
Βάγια
μα η αναζήτηση ποτέ δεν παύει..
Συνεχίζεται ακόμα και ακόμα και ακόμα..
είναι ατύχημα και ευτύχημα..
μια ενότητα παραδόξων..
που καταλήγει σε μια φιλοοφία λύτρωσης- όχι σε λύτρωση.
Μια αντιμετώπιση της ζωής με το μάτι καθαρό και τον νου νηφάλιο..
Δημοσίευση σχολίου