Γιορτάζουν όλα γύρω μου μα τίποτα δεν είναι ξεκαθαρισμένο
οι βραχύβιες πεταλούδες μιαν ώρα που ζουν
τους αρκεί μια ερωτική συντυχία τερπνή να συνθέσουν
εγώ ακούγομαι στις γειτονιές των παιδιών που ξεπόρτισαν
γυρεύοντας μια ένδοξη αλητεία
στις γειτονιές που άλλαξαν τονίζοντας το πρόσωπό τους σκληρά
κι αφήσανε να πάει καλιά του το παλιό που τις στεφάνωνε φεγγάρι
Τώρα η κάθε προσευχή που θα τολμήσω είναι πικραμένη
Δεν περιμένει κανένας έλεος από κανέναν θεό
Τα φώτα χαμηλώνουν και όλοι μοιάζουνε με τρωκτικά
που ροκανίζουνε απρόοπτα την νύχτα
Η ειμαρμένη κακώς ερμηνεύτηκε έτσι
Τίνι τρόπο οι σιωπές μου αξίζουν όσο όλα που είπα;
Κι αν γράφω ποιήματα μία ανάγκη συντηρώ
να χλευάζει ο άνθρωπος τον επικείμενο θάνατο..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
οι σιωπές μεταφράζονται με πολλούς τρόπους.
κι αυτά που λέμε -εν μέρει, όμως.
καλό βράδυ.
Para la persona que te conoce profundamente, esos silencios no lo son tanto, porque te desnudan el alma, por eso no hace falta hablar porque es el corazón el que lo hace.
Un abrazo
Summertime Blues
ναι γιατί οι σιωπές κρύβουν γόνιμες αποκαλύψεις..
την καλημέρα μου!
Jessenia
todos parten de la erwta.
y a decir la poiisi sigue la iniciativa de kaimo erwteymenoy.
la presencia de eycharisti y agapimeni.
Un abrazo
Κι ο θάνατος γράφει Ποιήματα
πάνω στις Αγωνίες μας
για να χλευάσει
το εφήμερο....
και με την μεταξύ τους Ποιητική Επαφή
το δεύτερο μετουσιώνεται σε... διαχρονικότητα!
Καλημέρα...
Καλησπέρα Κάκια
ωραία το είπες
από την επαφή της εφήμερης στιγμής με τον θάνατο γεννιέται μια τοσοδούλα αιωνιότητα
δική μας αδέκστη ειμαρμένη
και πού ξέρεις;
το ποίημα
Δημοσίευση σχολίου