Όταν ο χρόνος ενοχοποιήσει τα μυστικά σου
Θα είσαι πικραμένη που πολλά θα συμπέρανες
Αγγίζοντας την τσούχτρα αλήθεια.
Όχι δεν έχω αντίρρηση.. άσε τον έρωτα ν’ αποφασίζει.
Έτσι κι αλλιώς είναι μικρή και λίγη η ζωή..
Δεν την σαν ένα ταξίδι ωφέλιμο που δεν σε καταλήγει πουθενά.
Το λούστρο της χαράσσεται
σιγά σιγά
Και μένει μια παράξενη όχληση
Εγώ είμαι εσύ κι εσύ εγώ ταυτόχρονα
Όπως σε ξανακάνει υπαρκτή το ποίημα..
2 σχόλια:
Ούτως ή άλλως
στο μαγικό ταξίδι της ζωής
πάντα ο Έρωτας αποφασίζει!
Ακόμη και όταν μας αφήνει να νομίζουμε πως εμείς αποφασίζουμε…
Αυτός ορίζει το μέσο, αυτός χαράσσει τη διαδρομή, αυτός βάζει τους σταθμούς, αυτός αποφασίζει το τέρμα…
Κι η ποίηση, κρατάει του ταξιδιού το ημερολόγιο…
Μελίνα
αν και τίποτα σ' αυτόν τον κόσμο (εκτός από μένα) δεν είναι απόλυτο-
προσυπογράφω..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου