Άντε τώρα πάλι που δεν καταλαβαίνω και όμως
Επιμένω εδώ
Να ψαχουλεύω μέσα στο άγνωστο και τις κρυφές
πτυχές του φεγγαριού
Νόημα μυρσίνης στην σελίδα να δώσω.
Πού με βρήκε πού με έχασε η ζωή-
Έτσι όπως μια μέρα απελπίστηκα κι είδα όλα για όλα να μου διαφεύγουν.
Με την ευχέρεια που ένα λουλούδι διαβάζει
Το πρωινό ακριμάτιστο φως είμαι ταγμένος
Να υπηρετώ μια δυσεύρετη λέξη
Που αναστατώνει τον κόσμο μου.
Και πιστεύω,
όπως φανατικός που τίποτα άλλο δεν βλέπει,
Αυτήν την ποίηση του ηλιοβασιλέματος
Που με καρφώνει στην καρέκλα μου να μεταμορφωθώ
Σε έναν πρίγκιπα που ζήλεψε μια ανεφάρμοστη εξουσία..
4.11.2010.. Θεσσαλονίκη..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Διαβαζω τα ηλιοβασιλεματα και χανομαι. Δεν φανατιζομαι ποτε γιατι δεν γνωριζω, δεν καταλαβαινω οσο κι αν ψαχνω - μεσα μου γυρω μου κι εντος μου.
Μια καλησπερα περασα να πω εδω στο κονακι σου. Καλο σου ξεμερωμα, καλη βδομαδα.
Είναι η Φύση των Πραγματων να...διαφεύγουν..
Η απελπισία επέρχεται,
μόλις αυτη η Διαφυγή
γίνει ... Συνείδηση...
Καλημέρας Χαμόγελο...
Μου αρέσουν οι κρυφές πτυχές...κρύβουν μυστήριο όπως μυστήρια η Μυρτιά μοσχοβολάει σε τούτη την σελίδα την ώρα που ξημέρωνε.
Μη γίνεις πρίγκιπας...σε παλάτι θα σε κλείσουν και δεν θα ξαναδείς το ηλιοβασίλεμα :)
.. (¯` v´¯)
(¯`: ☆:´¯)
...(_.^._)
Αοράτη
Αυτή η ποίηση του ηλιοβασιλέματος λοιπόν..
Μεστή από εικόνες και που γεννά συναισθήματα..
Την κάνουν τρανή οι κατανυκτικές σιωπές που γεμίζουν το ύστερα βράδυ..
Τι άλλο να θέλει ο ποιητής;
Καληνυχτίζω!
Κάκια
Συνείδηση γίνεται η σκέψη που κερδίζει κράτος και φτάνει να την παραδεχτούν και οι αισθήσεις..
Τα πράγματα όμως πράγματι συχνά μας διαφεύγουν- δεν μας παραδίδεται η ύλη χωρίς του εαυτού δαπανηρές αποζημιώσεις..
Όπου κι αν πάει ένας άνθρωπος θα κουβαλά όμως την θλίψη του..
Αυτήν που εσύ δεν θα ομολογήσεις ποτέ σε κανέναν..
Εμένα πάντα με υποψίαζαν οι τάχαμου άτρωτοι..
Εκεί διαγνώθω το μεγάλο ρήγμα της ψυχολογίας..
Είναι μια άρρωστη κακή αυθυποβολή..
Καληνύχτες!
Στέλλα σε όλα δίκιο έχεις
Η μυρσίνη (μυρτιά) είναι το όνομα της κόρης μου και της μάνας μου..
Έτσι συχνά θα δεις να πλέκονται μες τις λέξεις μου και με μια αλληγορία που με πάει προς την σκέψη ότι υπάρχει η ρίζα και η συνέχεια..
Σ’ ευχαριστώ που επισημαίνεις πράγματα..
Και, ναι, μάλλον δεν θα γίνω πρίγκιπας δωματίου..
Εξάλλου μ’ αρέσει να τρέχω ελεύθερος στης φαντασίας μου τα λιβάδια..
Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου