πίνακας έργο της φίλης Μελίνας (http://nameliarte.blogspot.com/)
Συμβαίνει το βράδυ.
Είναι ροή η πόλη.
Ακούς τον θόρυβό της.
Όλα γεννήθηκαν για να πεθάνουν.
Η κορυφή των ωρών είναι το ήσυχο μεσάνυχτο.
Μια μπάντα παίζει ένα ρετρό τραγούδι.
Εγωισμοί δεν χωράνε, ούτε λιποψυχίες μετά.
Αν φύγεις δεν θ' ακολουθήσω.
Θα μείνω εδώ- πάντα εδώ θα έμενα.
Συνήθισα να ζωγραφίζω την σιωπή
Και έτσι ελάχιστα, αν φύγεις, θα μου λείψεις..
4.11.2010 Θεσσαλονίκη..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Supongo que no es fácil de aceptar, pero ciertamente no hay nadie imprescindible. Puede ser un consuelo, aunque al tiempo se trata de una realidad montruosa.
Salomé Guadalupe Ingelmo
siempre es una dura realidad que nos hace querer encerrarnos .. pero el sueño y el amor es siempre agradable teclas ..
Ωωωω! Πολύ πιο ωραίο είναι εδώ το έργο!!
Κι’ αυτό το ίδιο, είμαι σίγουρη ότι νιώθει πολύ καλύτερα συνοδευόμενο από την υπέροχη ποίησή σου, παρά από τις δικές μου…ασυναρτησίες…
Στρατή δεν έχω λόγια… Μεγάλη η τιμή που μου κάνεις, Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς!!!
Μελίνα
δεν σου κάνω κάποια ειδική τιμή-
είναι το έπαθλο του έργου σου για την έμπνευσή σου που πολύ με συγκίνησε-
άλλαξες κι ίσως η απομάκρυνση να ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη-
έφερες ένα άλλον τρόπο στην αίσθηση του χρώματος που ιδιαίτερα είχες-
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου