Σκουριάζει ο αιώνας και παρασέρνει στον χαμό τα άμοιρα αισθήματα,
Ένα αιματοκυλισμένο τοπίο φιλοξενεί κι εμάς που φοβόμαστε τα πάντα και κλαίμε,
Ο χρόνος είναι αποσύνθεση,
Ένα παραλήρημα μεταξύ φθοράς και έξω του θανάτου,
Ο ποιητής ζωγρεύει φλογισμένο ενεστώτα,
Σαν ποντικοί διεφθαρμένοι…
Και οι καταγραφές όλες πάνω σε λερωμένη άποψη του κόσμου
Παρασυρμένες από φιλοχρήματο αέρα
Διαβαίνουν πάνω στο κορμί της Γάζας που την σπρώχνουν να αυτοκτονεί
Ανελέητα, με μια λεπτότατη συνείδηση που υπερθυσιάζεται
Στην απόκρημνη πλευρά της Ιστορίας….
Αχ πλάσμα που δεν πλάστηκες να επιβιώνεις!
Ελαχιστοποιείται η λεβεντιά σου.
Κάποιος που να σε υπερασπιστεί ενάντια στον κακόβουλο δράκοντα!
Χάνουν τα δικαιώματά τους οι αέναα καταπιεσμένοι…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου