Η ύλη δεν πεθαίνει ποτέ
Η ύλη είναι ένας χρωματιστός βαθμοφόρος που διατάζει υποταγή
Η αύρα της γεμίζει την ατμόσφαιρα παραγγέλματα που ηχούνε
Κόκκινος είναι ο θάνατος και στυγνός
Μοιράζει αγγελτήρια από μια εξουσία που φοβόμαστε
Η ύλη είναι ηλεκτροφόρα παγίδα
Καίγεται η σκέψη μας και εξαερώνεται
Ο λερωμένος κόσμος μας δεν ησυχάζει
Ό,τι βουλιάζει στην συνείδηση δεν επανέρχεται
Χάνεται δια παντός στα βάθη βάθη…
Κι εμείς παραμένουμε αβοήθητοι μες την αγρύπνια
Εαυτούληδες που φοβηθήκαμε τον φόβο
Πονέσαμε δυστυχήσαμε γίναμε δέσμιοι μιας ήττας που εξαργυρώθηκε
Με λόγια που σαλεύουνε με αντήχηση και μας συνθλίβουν…
30/ 5/ 2025

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου