παράδοση!...

πεδιάδες ονείρων που τις ξέρω αφήνοντας πίσω μου την κάθε είδους φυλακή

οριοθέτησα σιγή και μου ανήκει

κραυγή έχουν οι σκέψεις μου

κραυγή στην κραυγή: ένα γινόμενο κραυγών· να η αληθινή Ιστορία!

αν δεν υπήρχαν τα παιδιά αυτός ο κόσμος δεν θα άξιζε ντιπ

αφού κι η Ποίηση (ας το παραδεχτούμε) έχει του εγωισμού μας το γρέζι

και της φιλαυτίας μας

εξακοντίζω κάτι

λεξούλες ιαματικές

στριφογυρίζουνε

μες τα σύμπαντα όλα

σε ψάχνουνε απώτατε εαυτέ μου

αν δεν χαθούμε σε σκληρότητες

να δεις που θα ερωτευτούμε

έτσι προστάζουν οι καιροί

έτσι σε θέλω αβρή πεταλουδίτσα μου

έτσι σε θέλω!

πεδιάδες ονείρων που τις όργωσα με ένα υνί ελπίδας

αν δεν υπήρχαν τα παιδιά αυτός ο κόσμος δεν θα άξιζε ντιπ

στον κεραυνό καβαλίκεψα στο άροτρο το σκουριασμένο του ήλιου και της Τόλμης

έτσι σε θέλω αβρή πεταλουδίτσα μου, έτσι θα σου παραδοθώ!

26/10/2021