ο ήλιος αρχίζει να με διπλασιάζει. ζεύει σε ανατάσεις τον μεταβολισμό μου. τραγουδάει στο αίμα μου. ό,τι αναπνέω είναι διάπυρο. ύλη ενός κόσμου που γεννιέται. κάτι μέσα μου είναι μοναστηριακό. κρίμα που ξεκουρδίζομαι και ξεκουρδίζω τα άστρα: ήταν αλλιώς οι πορείες τους. η Ποίηση τα ζεύει σε έναν Σκοπό: να λαλούν ανορθόδοξα και να τρέμει το Σύμπαν ολόκληρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου