μανιφέστο μιας προσωπικής δυσκολίας...

 

εύκολα η μοναξιά καταφέρνει να με σφάζει.

ακολουθώνται ισάξιες μέθοδοι φθοράς.

αλλά εγώ εξοικειώθηκα πια με τον πόνο και δεν πονώ·

πασχίζω μόνο μην βαλτώνω

σε ρήματα α-προσοδοφόρα και στερητικά ουσιαστικά.

στο παράξενο ανατρίχιασμα του βραδιού- να παζαρεύεις όνειρα και να σε τρώει η ουτοπία καθαυτή...

ανοίγω να με παρηγορήσει το παράθυρο.

θαλασσοπούλια έχουν μια δυνατότητα πολλά να σου λένε.

έγχρωμη μελαγχολία του απογεύματος.

πρόθυμες αυταπάτες με βάζουν στην θέση μου.

ταξίδια να με διαιρούν και ταξίδια να με ανασυνθέτουν.

ζω τις γεννήσεις μου, σχηματίζομαι από εγέρσεις και καθιζήσεις:

εμού του ιδίου αιωρούμαι πάνω από μία σιωπή γκρεμισμένη.

έρημος μες τις συνειδήσεις με δικαιοσύνη!

18/10/2021