εγώ ο ταπεινός...

 

σύγχυση στον κόσμο των θαυμάτων. κι ίσως θαύματα δεν υπάρχουν

πια. σβήνονται οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της πραγματικότητας και

αυτά που παζάρευαν οι εργολάβοι

απαλείφονται. ο σπόγγος σβήνει.

μετά θα έρθει η καταπραϋντική ζάχαρη να γλυκάνει την πίκρα.

τα σωριασμένα δεν θα ξαναορθωθούν.

πολιτικάντηδες θα ζέψουνε το ψέμα στην πειθώ τους και θα μας παραπλανήσουν.

λιώνουν οι σκέψεις μου καταποντίζονται.

μπορεί να μην πιστεύω πια σε θαύματα.

μπορεί να αλητεύω σε στενά σοκάκια.

με μία ερημιά την καρφωμένη μέσα μου.

διαλυμένος από γεγονότα που με ξεπερνούν.

εγώ ο ταπεινός ο αθώος ο μόνος...