λιώνοντας στο στόμα σαν μια καραμέλα μέντα η ανάμνηση σε φέρνει πιο κοντά·
διαλύθηκε το φως έγινε ένα μήνυμα ανεπίδοτο·
ό,τι υπήρξε έμπνευση και χάθηκε
εξανεμίζοντας την δύναμή του·
αμέριμνα περπάτησες μες το πρώτο σκοτάδι·
μια νόστιμη νύχτα έφτασε·
ήχοι από πραγματικότητα που εξέχει καρφωθήκανε στο αφράτο ξύλο
του πεύκου· συγκεντρωμένοι ήχοι ένα μάτσο κραυγές έρχονται πάνε
στην ερημιά του τοπίου ετούτου·
κομματιάζομαι απόψε είμαι ρακένδυτος και μυστηριώδης
συγκεντρώνονται επάνω μου βοερά εφόδια του ουρανού·
είμαι εγωιστής και μικραίνω
αποχαιρετώντας το πανδαιμόνιο των αινιγμάτων...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου