Ταξιδεύουν τα μάτια μας αλλά οι καρδιές μένουν ριζωμένες εκεί..

Ταξιδεύουν τα μάτια μας αλλά οι καρδιές μένουν ριζωμένες εκεί..
Πατρίδα που σε κουβαλάμε όπως φυλαχτό μέσα απ' το μπλουζάκι.
Κι η γιαγιά μου 
στυλώνει το βλέμμα της στο συρματόπλεγμα που δεν τελειώνει- κι ας
Τελειώνουν οι ώρες της γλυκιάς φωνής που απομακρύνεται-
Του τρένου οι ρόδες στριγκλίζουν όπως οι δήμιοι ανέκφραστοι καρατομούν την Αθωότητα και σπέρνουν αιματοβαμμένο καημό..