Προοίμιο..

Τραμπάλα μες το βλέφαρο του ουρανού, επανάληψη

Στον χρόνο των επαναλήψεων, γέλιο

Κι όταν η μελαγχολία φουντώνει- ευτυχώς.

Πρωί!

Ό,τι έγειρε εγείρεται κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό·

Ο Δεκέμβριος ζητά την πέρλα του ορίζοντα

Όλοι οι στίχοι διψούν για παρομοιώσεις

Τίποτα δεν κουράζει την ευτυχία μου.

Μετρώ κι όλο μου λείπουνε τα χρυσία

-όμως ποιός νοιάζεται; Αφού

μ' ένα τραγούδι όλα καλύτερα φαίνονται

Και να τ' ακολουθούν τα σχήματα των εντυπώσεων.

Δίρφη κορυφή των εκστατικών σφυγμομετρήσεων

Δίρφη σαν να περπάτησε επάνω της η αδάμαστη Ήρα

Δίρφη χιονισμένο μεγάφωνο της Ευβοίας..

Να που τα νεόκοπα λογισμικά δεν χώρεσαν την δίψα του ανθρώπου

Για έρωτα· αυτά σταμάτησαν στο πρώιμο βραχάκι της ηλεκτρονικής μοναξιάς μας·

Κι η ποίηση τόλμησε να γραφτεί με νέα άλματα μέσα στην γλώσσα

Για όσους θα την πλησιάσουν, κερδοφόρα.

Αυτή είναι μια άλλη λογιστική των καημών·

Μια σημαιούλα ανεμίζει κλέβοντας αέρα της προσήλωσης-

Έτσι- για να εκπέμπω φως σαγήνης και να γράφω..