Έφερε ψύχος ο Δεκέμβριος. Κάτι θερμές ιδέες που είχα αλώθηκαν. Έμεινα με ένα παλιό παλτό που χώρεσα μόλις και μετά βίας τα στιχάκια μου. Όταν θα λείπω κάποτε, κράτησε την φωνή μου ζωντανή ακούγοντας μέσα στο στήθος μου πόσο βοούν οι μέλισσες του φεγγαριού.
Και μου 'δωσαν πάντοτε άπεφθο μέλι.
Και μου 'δωσαν πάντοτε άπεφθο μέλι.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Καλημέρα Στρατή μου
Άφθονο το μέλι στους στίχους
που περιγράφουν το επίκαιρο!!!
Σε φιλώ
Καλημέρα Ελένη μου.
Ωραία να ευφραίνουμε τον ουρανίσκο της ψυχής με το ποιητικό μέλι μας..
Φιλιά..
Δημοσίευση σχολίου