...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Δεκεμβρίου 2012

Λίγος που είναι ο καθένας μας κάτι στιγμές!



Συμπτώσεις επί συμπτώσεων, ο ήλιος ανέταξε τις μετοχές του
Όσα πίστευα χάθηκαν
Ή ναυαγήσανε μες την ομίχλη, το τοπίο είναι σκαιό
Τι νομίζεις θα βρεις αβασάνιστα τώρα
Οι κόλακες περίσσεψαν, χαμερπείς διαπρέπουν
οι κοινωνίες στην κακεντρέχεια προσανατόλισαν
Τις μέρες τους. Κρίμα
Στον υιό του ανθρώπου!

Η θρησκεία μια συλλαβή που ορθώνει δόκανα
Ο παρανομαστής ακυρώνει τόσο το κλάσμα
Η διαίρεση που θέλησες καταλύεται
Η ύλη αλλοπρόσαλλα βουίζει.

Ενεργός πολίτης σε μια φρικαλέα φυλακή
Ζητώ ανεφάρμοστες ελευθερίες-
Σαν μια χρυσόμυγα σ’ ένα κουτάκι σπίρτα ζουζουνίζει
Στο μυαλό μου η αλήθεια. Ταπεινά
Όσα επεδίωξαν οι ακόλουθοι
Ονειροπόλοι που πιστεύουν σε μένα.

Συναντώ την πυρκαγιά στο σημείο που μ’ εγκαταλείπουν οι δυνάμεις-
Λίγος που είναι ο καθένας μας κάτι στιγμές!
Πανωφόρι αιματηρό φοράω
Λέξεων που πυρπολούν την συνείδηση-
Με δεσμεύουνε όλα για όλα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου