Κοιμήσου ανάμεσα στο χάσμα της προσευχής.

Κοιμήσου εκεί που οι φωλιές των πουλιών

προστατεύουν τα φρέσκα ροδάκινα

Εκεί που η πρωινή αίγλη τιθασεύει τον ελαφρύ αέρα

Κοιμήσου ανάμεσα στο χάσμα της προσευχής.

Κι έλα κοντά μου από την πύλη των στεναγμών, έλα κοντά μου

Από το πιο μικρό παραθυράκι των ονείρων-

Γενναία κι απρόσβλητη

Από το αγιάζι των καιρών- έλα κοντά μου.

Το φιλί σου νοστιμεύει την ύπαρξη σαν ένα σιρόπι θεϊκό.

Μιλάς φωνήεντα μουσικής που σπέρνει γύρω της την ωδική υπεραξία.

Μου δίνεις την παρομοίωση της θάλασσας.

Απ’ το στηθάκι σου- τώρα κοντά και φεύγουν δυο πουλιά

Πόθων ανάκρουσμα που ανταμώνουνε εμένα.

Το μέτρο της ζωής που με διδάσκεις

Κι ο θάνατος αυτός δεν θα μπορεί να μου το αφαιρέσει..