...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

10 Δεκεμβρίου 2012

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ.,



ΣΤ΄.

Να βρουν τον υπερθετικό τους οίστρο τα πουλιά
της μέρας, ν’ ακουστούν
στα πέρα πλάτη..

Να είναι ενεστώτας ο Μάρτιος       
και περισπωμένος χειμώνας.

Κι εγώ...
εγωιστής εγώ-
να σε θέλω δικιά μου!

Είσαι η μέρα που δεν νύχτωσε, το κάτι λίγο που περιέχει
το όλο-
η αβροφροσύνη της μέλισσας
όταν αγγίζει το λουλούδι.

Και πώς να σε πω, που η αγρύπνια μου
μελαγχολία μου δίνει..

ανίδεος να ξέρω από ουρανό
και νοσταλγός μονάχα για εσένα..

  
Η΄.

Να σε κοιτώ και το βλέμμα μου να επιμένει να σε θέλει παράφορα.

Οι κήποι που ήρθαν κάναν πέρα τους κήπους που έφυγαν
αλλά μείναν πουλιά-
τα ίδια που ξανά τραγουδάνε.

Ο άνεμος
σκλαβώθηκε στις λεμονιές
με την δίφορη αξία του –
σαν μέσα στο μυαλό κι αυτός φυσάει..

Και μόνο το αίμα που καταλαβαίνει, κάτω από το δέρμα, κάνει
την αφή, ζωντανή
θεά,
αιώνια αυτοκράτειρα..

Γλυκός ο καιρός που περνά κι αφήνει μέσα μας το ζαχαρένιο του επίχρισμα
της αγάπης.

Είσαι ο θηλυκός ύπερος κι είμαι το λουλουδένιο το σώμα
που αγγίζει της ευτυχίας η μέλισσα.

Και ζωγραφίζω μες τις πολλές μου σιωπές
έναν καημό από κρυστάλλινο ποίημα
που πλημμυρίζει σαν φως τον σημερινό πολυσήμαντο αέρα.
                                                                                            

              Θ΄.

Τα χέρια μου διαβάζουν το σώμα σου σαν ένα οικείο παμπάλαιο
ποίημα
που περιέχει αλήθειες φωτιάς και αλήθειες του πόθου.

Τα χέρια μου
ανοίγουν τα εσωτερικά σου απρόσβλητα σύνορα
που το κορμί παραδίνεται και δεν είναι κορμί το δικό σου.

Σε κατέχω..

Είναι ένα σύμπαν νύχτας μέσα μου που εσύ μην κάνοντας και κάτι μου το αναιρείς-
πώς, δεν το ξέρω..

Μπορεί γιατί ακούς καλύτερα στην σιγαλιά που κρέμεται ένα ζεστό φεγγάρι
απόψε του Μαρτίου δεκατέσσερις και κάπου
λες κρυσταλλώνουν τα νερά
σαν σ’ έναν μαγικό καθρέφτη..

Μακριά μου -κι όμως τόσο κοντά-

Πώς γίνεται να μου είναι εύκολο το απίστευτο;

Να μπορώ χώνοντας το μουσούδι μου μέσα στις φυλλωσιές του ‘’τώρα’’ να κοιτώ
μέσα σ όλους τους χρόνους και μακρύτερα;

Με όλα τα υπάρχοντά μου
μετακομίζω σ’ άλλους ουρανούς..




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου