Θέλει τον σιγανό ρυθμό της η ανάγνωση.
Να σταματάς όπως να ξανασκέφτεσαι πού κρύφτηκε για να σε δυσκολέψει
Το νόημα. Κι αν δεν καταλαβαίνεις
Απ’ την ταχύτητα που θα χτυπήσει κάποτε ο κεραυνός
Αφέσου ελεύθερα να πέσεις μες την άβυσσο της γλώσσας
Που επιφυλάσσει ολοένα κι άλλες
Εκπλήξεις
όταν και που νόμιζαν οι πάντες ότι έχει εξαντληθεί.
Είμαστε ό,τι είμαστε γιατί μας δίνει εξουσία η χάρης της…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Πλέον κλείνω τα μάτια..
Τυφλωνομαι ηθελημένα
και περιμένω με Αφή
να διαβάσω
τα Νοηματα της Ζωής....
η Γλωσσα?....
μόνο το Ενστικτο....
Τυφλό και πάντα με μάτια Ορθάνοιχτα...
Καλημέρα....
Ναι Κάκια η γλώσσα
μέσα στο κι όμως ανοιχτό περίγραμμά της σφύζουν από ζωή όλα τα νοήματα
δεν ελλείπονται οι αυθαιρεσίες προς την μεριά της Αφηρημένης Αλήθειας
φτάνουμε μ' αυτήν τον κάθε συμβολικό ουρανό
είναι αυτό το σφιχτοδεμένο σύνολο το συμπαγές που δουλεύει για να πηγαίνουμε προς μια περίεργη αιωνιότητα
φευ! δεν θα είμαστε οι κάτοχοί του ποτέ- μόνο θησαυρίζουμε τα ελάχιστα των ελαχίστων που μπορούμε να κουβαλήσουμε στο κεφάλι του ο καθένας..
κι όμως αυτή θα είναι πάντα η πραγματική μας περιουσία..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου