...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Ιανουαρίου 2012

Πάντα το φως έγραφε ποιήματα.




Αήττητος, είπε
Είμαι ο αήττητος πρίγκιπας που δεν βολεύεται
Με τις υποσχέσεις του καιρού.
Δίπλα του ο αέρας διύλιζε το άρωμα των νυσταγμένων φυτών.
Ένα ποτάμι κύλαε τα αρχαία νερά του
Έξω από την σελίδα της ιστορίας.
Πάντα το φως έγραφε ποιήματα.
Έτσι και τώρα οι σιωπές ήταν οι νότες του.
Αληθινές νότες όπως εκείνες των νεροσταγόνων
μιας σιγανής βροχής.
Ο άντρας μόρφασε περιφρονητικά.
Ήταν αμφισβητίας και αμφισβητούμενος.
Σαν ήρωας του παλιού βωβού κινηματογράφου.
Εγώ που τον ήξερα τον έφερα ως τα σκαλιά του ποιήματος
Και τον άφησα να ανεβεί μονάχος του την κλίμακα της έκπληξης..
Αυτάρεσκα παραδομένος στον εγωισμό του..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου