Τόση φιλολογία και δεν καταλήγει πουθενά

Αγωγή που με κάνει διστακτικό να πετάξω την πέτρα

Αναγωγή σε όπου αυτό που είμαι είναι ολότελα άκαιρο

Έκρηξη προστάζει ο καιρός

Πώς να αυτοαναφλεγώ καγχάζοντας

Επιδεικτικά μες την σημαδιακή φωτιά μου;

Η νεολαία ανθίσταται στην γραμματική που διδάχτηκα

Η πόλη της δεν σώθηκε από καμιά αστυνομία

Δεν γιορτάζει κανείς που σκέφτεται αύριο

όλες οι ελπίδες του θα είναι προδομένες

Τόση φιλολογία και δεν καταλήγει πουθενά,

τόσο σπουδή του ασκόπου

Ρυμοτομούνται οι ιδέες και δεν είναι πια κατοικήσιμες

Ουσιαστικά

Λεωφορεία απάγουν τον κοσμάκη που μπούχτισε

Να υποφέρει την θλίψη

Οι τραπεζίτες έχουν πλέον υπεράριθμα δόντια

Συσσωρεύουν μελλούμενο θάνατο

Ο μεσσίας είναι λουλούδι σ' έναν έρημο βράχο

Δεν θα καταδεχτεί η σοφία των δέντρων να μας μάθει καμιά προσευχή

Θα τελειώσουμε αρχίζοντας να μην κατανοούμε

αυτό που οι παλιοί ονόμαζαν για τον άλλον αγάπη..