...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

19 Ιανουαρίου 2012

Τι αξίζει ένας άνθρωπος χωρίς ένα δικό του περίβλημα



Τι αξίζει μια ζωή χωρίς την στολή της;
Σπίτια λευκά, ασύνδετα κι ωραία
Κάνοντας σπουδαίο το τοπίο-
Σπίτια που εναντιώνονται στον πείσμονα άνεμο
Σπίτια με γυρισμένη την πλάτη τους στον άξεστο χρόνο
Σπίτια που βγάζουν την γλώσσα τους κοροϊδευτικά-
Σπίτια..

Τι αξίζει ένας άνθρωπος χωρίς ένα δικό του περίβλημα
Ηθικής, ιδεών, ευαισθησίας;
Τι αξίζει όταν και το που μιλάει κάποιος
διδαχή του ονείρου πράγματι είναι
Που σε κάνει με τα χρόνια επηρμένο, σοφό
Κι όμως  η σύριγγα της αφαίμαξης
Πάντα θα κάνει την δουλειά της
σωστά..

Δεν έχω που να πάω…  Ένα ναυάγιο η κάμαρα.
Με σώνουν οι λέξεις. Ικετεύω
Για έναν στίχο φωτεινό
Που ν' αξίζει όλη την λάμψη του γαλανού ουρανού.
Δεν έχω που να πάω..
Κρατώ από γενιά ονειροπαρμένων.
Τι άλλο θα μπορούσε να είναι ο ποιητής;
Δεν έχω που να πάω..
Ένας άνθρωπος που δεν αξίζει και τίποτα
Χωρίς την αναθεματισμένη στολή του..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου