Στέλνει σινιάλο ο καιρός και έλα να τα βρούμε
Ο πόνος είναι θάνατος κι η μοναξιά μαχαίρι
Κουράστηκα να περπατώ, δεν ξέρω πού πηγαίνω
Οι αγάπες με πυρπόλησαν και μένω πικραμένος
Αγάπαμε Κυρά εσύ, φέρε με στα καλά μου
Ένα φιλί σου ζήτησα που είναι ο κόσμος όλος
Κυρά μην το τσιγκουνευτείς, δώστο και ξαναδώστο
Και να σου δίνει η ζωή, απ' όλα όσα θέλεις..
2 σχόλια:
...κρητικάτσι έγινες, μωρέ παιδί μου;;;
Χαριτωμένο,
Καλημερούδια σας,
Υιώτα
Ε, απλά είπα να στιχουργήσω σύμφωνα με την παρόρμηση της στιγμής..
Για κρητικό σου έκανε; Δεν ξέρω..
Ίσως ο μέσα μου ρυθμός..
Εδώ βράδυ είναι τώρα που σου γράφω..
Τα φιλιά μου…
(δεν ξεχνώ: θα σου γράψω στο μέιλ σύντομα..)
Δημοσίευση σχολίου