Καθαρά Δευτέρα…

Πού θα πας; Είναι τραγικό το Σαββάτο, τραγική

η Κυριακή

και πιο τραγική η Δευτέρα

που αμολάει τους χαρταετούς της να φτάσουν το μήνυμα

έως τον ουρανό που σπάζει

σε μικρές παράταιρες επιφάνειες

που κροταλούν μες τον χειμωνιάτικο αέρα.

Όλο το βράδυ έπεφτε η βροχή· τα πάντα μούσκεψαν· στων δέντρων

τις λόγχες καρφώθηκαν οι λυπημένες φωνές των πουλιών· μετά

η σιωπή έκλεισε τα πάντα μες το σκοτάδι και η αίσθηση

ότι όλα έχουν τελειώσει, κυριάρχησε. Εσύ

φόρεσες μάλλινα γαντάκια και κατέβηκες στον κήπο.

Κοίταζες κατά την ανατολή που ένα άστρο κρύβονταν

καλά

πίσω απ' τα σύννεφα και προκαλούσε

την σκέψη σου να ταξιδέψει προς το αχανές διάστημα

του χρόνου εργολάβου..

Ερμητικές ακρίβειες που ισορροπούν κι εκείνα που δεν είπαμε, ανοίγουν

τους ασκούς των ανέμων- μια πνοή βγαίνει

και που χιμά μες την ατμόσφαιρα ταράζει το λιανό ψιχάλισμα

που λούστραρε των δέντρων τα γυμνά κλαδιά..