Ήχοι που κρύβονται μέσα σε άλλους ήχους
Κρυφά μηνύματα, δοξασίες, μεγαλοπρεπείς σιωπές
Πίσω από τις πικροδάφνες, την ώρα
Που περπατώ μες το αλσύλλιο, κουρασμένος
Κρυώνοντας από το αγιάζι της νύχτας, και στον νου μου
Μια έξαψη που όλα τα στριφογυρίζει, έως
Να γίνουν η δίνη μιας λύπης.
Το παλλόμενο φεγγάρι
Διασυρμένο από τις νυχτερίδες, η μικρή πόλη
Όπου κινούμαστε σε ρυθμούς μιας αγωνίας που βάλει
Κατά πάντων· εκεί που είναι ο χρόνος κάτι που δεν τον διαβάζουμε
Ούτε μέσα στο αίμα μας, ούτε
Σε κείνη την μέρα που συγκλίνει
Προς μία ελευθερία που καταπατείται από
Την τάξη αταξίας των πολιτευμάτων.
Αποφάσεις να τα δούμε όλα αλλιώς, αποφάσεις-
Τίποτα απ' αυτές δεν πραγματοποιείται-
Αλλάζει άραγε ο άνθρωπος; Κι η σάρκα γερνά αφήνοντας
Την ανημποριά της να φανεί, τώρα
Που επάνω σε μια σκαλωσιά οστών οικοδομείται
Η σκέψη σου κι ο νους σου φτάνει
Με μια περιδίνηση στο μαγικό αποτέλεσμα
του θανάτου..
του θανάτου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου