Πίσω απ' τις δεύτερες σκέψεις που κάνω
Πόση διάρκεια έχουν οι ελπίδες μου, πόσο
Αίμα θα σώσουν
Μέσα σε φλέβες που τινάζονται ως την μεγάλη
Προσμονή, ένα κάτι να λάμψει..
Δεν αλλάζουν οι λέξεις τα αποτελέσματα.
Στα έγκατα των ιδεών βουτά η ψυχή- δύτης.
Άγγιξε τον αχινό, ο αχινός αγκυλώνει
Και σ' απειλεί με μια μνήμη που πονά όταν
Ξυπόλυτα τα βήματά σου…
Κοστολογείται άδικα η εργασία.
Ένας οκνός ήλιος νωρίς το πρωί
Κάνει να λάμπουν τα κρυσταλλωμένα νερά
Κάπου στα χαμηλά φυτώρια του Άργους·
Βαθύς ύπνος, νύστα και κούραση·
Η δίνη που άνοιξε ζητάει τον αναπάντεχο ηρωισμό μας..
Άπλετο φως επάνω απ' τα βλαστάρια που κινούνται σε
συντροφιές·
Ναύπλιο ζώνη της λιακάδας·
Παίρνω των ομματιών μου και πηγαίνω-
Παράπονος μες την φθαρμένη γλώσσα…
Ναύπλιο 20.2.2015
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου